#7. Been there dear. Συμφωνώ απολύτως με την Αμπά. Είσαι ελεύθερη και έχεις άπειρο χρόνο να κάνεις ό,τι σ' αρεσει και να δοκιμάσεις ό,τι ενδέχεται να σ' αρέσει, να τα βρεις με τον εαυτό σου, να ταξιδέψεις μόνη, να πας σε ένα ωραίο εστιατόριο μόνη σου, να δεις ταινίες, σειρές, να μάθεις πράγματα, να διαβάσεις, να ασχοληθείς.Στη σχέση θα έχεις ναι μια ωραία καθημερινότητα, αν είσαι τυχερή, και ένα μικρό μεν, άγχος δε: "Το σπίτι μου δε μπορεί να είναι ανω κάτω Σαββατόβραδο που τον περιμένω, θα φάω το μισό Σάββατο κάνοντας φασίνα (αντί να βγω για καφε), βαριέμαι να βγω με τους φίλους του σήμερα, δε θέλει να πάμε τριήμερο γιατί ξέμεινε απο λεφτά αλλά εγώ τώρα μπορώ κλπ". Αν συγκατοικείς, τα ίδια και χειρότερα.Mικροσυμβιβασμοί που στην αρχή της σχέσης μετά απο μακρά περίοδο μοναξιάς σου φαίνονται τεράστιοι, και κατόπιν λίγο μικραίνουν αλλά είναι πάντα εκεί. Και θα αναπολεις πολλές φορές την εποχή που ήσουν μόνη και δεν έδινες λογαριασμό σε κανένα.
