#1Από την αναφορά της λέξης "αρραβωνιαστούμε" κάτι μου λέει ότι οι γονείς είναι της νοοτροπίας "αν δεν προχωρήσουν σε γάμο τελικά ποιός θα μας πάρει μετά το χαλασμένο εμπόρευμα;". Ενάντια σε τέτοιες νοοτροπίες δεν υφίσταται πειθώ. Είναι πέραν της Λογικής. #2Άψογη απάντηση από την Λένα. Οι μανάδες που φέρονται έτσι είναι ματαιωμένες γυναίκες. Που δεν έζησαν όπως ήθελαν και το ρίχνουν στο σύζυγο (εξ ου και το ψάλσιμο) και προσπαθούν η κόρη να τα κάνει όλα αντίθετα μπας και δουν την δικαίωση μέσω αυτής. #4Όσες φορές κι αν το διαβάσω δεν μπορώ να το καταλάβω. ΓΙΑΤΙ είναι κακό να εκδηλώσει ένας άλλος την ερωτική του επιθυμία προς το άτομό σου; Γιατί αυτό τον κάνει σαχλό/ανόητο/ζώον/βάρβαρο/οτιδήποτε άλλο υποτιμητικό; (Ιδιαίτερα υφίσταται αυτός ο ρατσισμός αν ο άλλος τολμήσει να μην είναι όμορφος/νέος/φέρελπις. Ομιλώ γενικότερα εξ αφορμής της ανάρτησης). Άν όλους κάποια τους βλέπει ως ζώα που είναι σκλαβωμένα στα κατώτερα ένστικτά τους ("μόνο για κρεβάτι") πώς είναι δυνατόν να σου δημιουργηθεί εκείνη η αναγκαία ζεστασιά που θα σε κάνει να νιώσεις σαρκική εγγύτητα με κάποιον άλλον άνθρωπο;#5Με 5.000 μηνιαίο εισόδημα δεν τον "παίρνει" να νοικιάσει κάπου αλλού έστω κι αν έχει ήδη σπίτι; Όπως λέει κι η Λένα βολεύεται αγρίως με την παρούσα κατάσταση. #6Ο Stephen King θεωρείται "επιστημονική φαντασία"; (Ο Isaak Asimov ας πούμε θεωρείται κοσμολογία;) Τι μαθαίνω στα γεράματα. #7Δύσκολο θέμα. Η απόκτηση παιδιού στην Ελλάδα είναι κοινωνικώς ομιλώντας μονόδρομος. Όμως οικογένεια έχεις ήδη με τον άντρα σου! Οι παλιοί έλεγαν "Έχεις παιδιά; Να τα χαίρεσαι. Δεν έχεις παιδιά; Να χαίρεσαι." Η ζωή είναι τόσο πολύ απλούστερη και πιο ελέγξιμη χωρίς παιδιά. Ξέρω ότι δεν είναι πολύ παρηγορητικό. Είναι όμως μια πραγματικότητα που δεν αναφέρεται επαρκώς.
