#5: Λοιπόν, εγώ παντρεύτηκα έναν άνθρωπο που δεν μου μιλούσε από την αρχή της σχέσης μας. Προφανώς υπήρχαν άλλες θετικές πλευρές για να συμβεί αυτό, όμως όσα καλά και να έχει ένας άνθρωπος δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το πιο βασικό: το να υπάρχει επικοινωνία. Όπως λες, να ρέει η κουβέντα για το κάθε τι, σημαντικό ή ασήμαντο. Υπάρχει η λεκτική επικοινωνία, υπάρχει και η σωματική (το σεξ). Όχι μόνο είναι και οι δυο απαραίτητες, αλλά και η μια προϋποθέτει σε βάρος χρόνου την άλλη. Και, πρακτικά, πόσο βαρετό το να μην μιλάς με τον φίλο σου, πόσο ψυχοπλακωτική η βουβαμάρα μέσα στο ίδιο σας το σπίτι, το να χρειάζεται να δεις άλλους ανθρώπους για να περάσεις καλά. Και, σε ένα πιο βαθύ επίπεδο, η έμμεση απόρριψη που με τον καιρό θα καταλάβεις ότι βιώνεις. Δεν σου μιλάει γιατί δεν έχει κάτι να σου πει, είτε γιατί δεν του το βγάζεις εσύ προσωπικά, είτε γιατί έχει θέμα με τις συντρόφους του και το πως βλέπει τις γυναίκες. Γενικά είναι πολύ λάθος, από όπου και να το πιάσεις. Για την ιστορία, χώρισα πρόσφατα με τον άντρα μου και θεωρώ την έλλειψη επικοινωνίας το μεγαλύτερο καμπανάκι, που πλέον γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν θα έπρεπε να είχα παραβλέψει.