Επειδή πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία για το θέμα αυτό, θα ήθελα να θίξω κάποια πράγματα (μετά λόγου γνώσεως)! Καταρχήν η διαδικασία απονομής χάριτος με απόφαση του ΠτΔ δεν είναι πρόσφατη, είναι παλιά, πολύ παλιά, ανατρέχει σε χρόνο που δεν είχαμε γεννηθεί καν οι περισσότεροι! Επίσης, φαντάζομαι όλοι συμφωνούμε, ότι η ποινή κύριο σκοπό της έχει να σωφρονίζει και όχι να εξοντώνει! Η διαδικασία απονομής χάριτος έχει στην ουσία αυτό το σκοπό, μια επιτροπή που αποτελείται από νομικούς και εργαζόμενους στην ψυχική υγεία και στις κοινωνικές υπηρεσίες, εξετάζει κάθε περίπτωση ξεχωριστά και αναλόγως εισηγείται στον ΠτΔ την χορήγηση ή μη της χάριτος! Αν δούμε προσεκτικά αυτές τις περιπτώσεις που τόσο σκάνδαλο προκάλεσαν, θα διαπιστώσουμε τα εξής: η εμπορία και πώληση ναρκωτικών ουσιών τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη, οπότε, για να τιμωρηθεί ο πρώτος που αναφέρεται στο ΦΕΚ με ποινή 2 ετών τελεσίδικα, σημαίνει ότι δεν επρόκειτο για έναν αδίστακτο έμπορο ναρκωτικών, αλλά για έναν άνθρωπο εξαρτημένο, δηλ. για ένα εξαθλιωμένο βαποράκι, κατά το κοινώς λεγόμενο! Από το χρόνο της απόφασης του Εφετείου (2015) εύκολα συμπεραίνουμε ότι την πράξη του αυτή την τέλεσε μεταξύ 2007 - 2010. Στο μεταξύ, αυτός ο άνθρωπος τόσα χρόνια προφανώς πάλεψε, απεξαρτήθηκε και επανεντάχθηκε καθαρός, ποιος από μας δεν θα του έδινε συγχαρητήρια γι' αυτό? Υπέβαλε την αίτησή του στην επιτροπή χάριτος, η επιτροπή τον εξέτασε, έκρινε ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία και του χορήγησε το προνόμιο της "χάρης", δηλ. της συγγνώμης ουσιαστικά, αυτό σημαίνει η χάρη! Κάπως έτσι ισχύει και για τους υπόλοιπους, άνθρωποι οι οποίοι αποδεδειγμένα μετάνιωσαν, σωφρονίστηκαν και τους δίνεται μια ευκαιρία να προχωρήσουν στη ζωή τους! Αν σκεφτεί μάλιστα κανείς, ότι τόσες δεκαετίες που προβλέπεται η χάρη, κανένας από τους ευεργετημένους δεν έχει διαπιστωθεί να έχει τελέσει πάλι κάποιο αδίκημα, μάλλον δεν θα έπρεπε να είμαστε και τόσο αυστηροί... Sorry για το σεντόνι, αλλά πολύπλοκο το θέμα!