Εγώ έχω τελειώσει την ανάλυση μου πριν ένα χρόνο ακριβώς, η κολλητή μου όμως που βρίσκεται στο πιο 'ζεματιστό' σημείο της δικής της μου λέει αχ ζηλεύω, έχεις αναλυθεί και έχεις ξεμπερδέψεις με αυτά. Έτσι είναι αλλά και εγώ της λέω πως χαίρομαι που τώρα τσουρουφλίζεσαι γιατί όσο δύσκολο και αν είναι (και καταλαβαίνω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι γιατί έχω βρεθεί εκεί), ο δρόμος αυτός ο επίπονος είναι που οδηγεί στην απελευθέρωση όπως λες. Το ξέρει βέβαια. Και χαίρομαι και για εσένα λοιπόν που μετά τα δύσκολα θα βρεθείς ελεύθερη. Ξέρω πως γράφω εδώ συχνά για αυτό το θέμα, αλλά και εμένα κάποιος μου έδειξε το δρόμο όταν ήμουν σε απόγνωση και πάντα ελπίζω μήπως εγώ μέσα από τη δική μου εμπειρία, δείξω σε κάποιον ένα δρόμο. Έστω και σε έναν είναι πολύ σπουδαίο πράγμα.
