Ενώ το σχόλιό σου έχει μια λογική βάση και πράγματι η ευθεία "αντίκρουση" γίνεται ατομικά ενώ το αρχικό σχόλιο ήταν συλλογικό πάσχει ωστόσο στα εξής σημεία:1.oι περισσότεροι άντρες δεν κρίνονται από την εμφάνισή τους τόσο έντονα όσο οι γυναίκες από το κοινωνικό σύνολο. Επομένως ένα απαξιωτικό σχόλιο για την εμφάνισή τους δεν τσούζει το ίδιο γιατί οι συνέπειες είναι ηπιότερες. 2.οι περισσότεροι άντρες δεν έχουν κοινωνικά παγιωμένα τόσα πολλά σημεία σωματικών ατελειών (κυταρρίτιδες/ραγάδες/αναλογία περιφέρειας-μέσης/μέγεθος και στήσιμο στήθους/σχηματοποίηση οπισθίων/λικνιστική περπατισιά και "θηλυκότητα/σχηματοποίηση ποδιών/για να μην βάλω και το κεφάλι στην εξίσωση...) ώστε να κριθούν αυστηρά κι αν ακόμα θεωρήσουμε ότι κρίνονται ενίοτε από την εμφάνισή τους (άντε να σχολιαστεί η μπυροκοιλιά ή η μεγάλη αδυναμία τους). 3.οι γυναίκες δεν έχουν βαθμολογική κλίμακα για τους άντρες. Όσα χρόνια ζω κι αναπνέω στον πλανήτη δεν άκουσα ποτέ γυναίκα να βαθμολογεί από το 1-10 άντρα...Η μάχη επί του εμφανισιακού είναι επομένως εδώ και κάποιους αιώνες (κι ιδιαίτερα κατά τον 20ο αιώνα και τον 21ο αιώνα που κυριαρχεί η εικόνα στα ΜΜΕ και την διαφήμιση) άνιση. Επομένως το σχόλιο που χτυπά την εικόνα ενός άντρα είναι μάλλον ήπιο. Αυτό που χτυπάει όμως την κρίση του (ότι παπαριές λέει) ή το μυαλό του (ότι δεν μπορεί καν να σκεφτεί ότι τα κριτήριά του δεν ανταποκρίνονται στα κυβικά του)...αυτό τσούζει!