@ I_am_the_law, 17.16Αγαπητέ Αντιδραστικέ,Μιας και συμπαθηθήκαμε (δεν το λεω ειρωνικά, το εννοώ) θα σου απαντήσω πώς θα αντιδρούσα. Βασικά δεν ξέρω, γιατί δεν μου έχει συμβεί. Γνωρίζοντας όμως τον εαυτό μου για 32 χρόνια (και μισό) έχω βάσιμες υποψίες πως εκείνη τη στιγμή μάλλον δεν θα έλεγα τίποτα. Πρώτον γιατί θα μου έπαιρνε λίγο χρόνο να στροφάρω ή γιατί μπορεί να μην ένιωθα άνετα λόγω του ότι δεν θα ήταν δικός μου φίλος – χωρίς να θέλω να πω ότι περνάω από κόσκινο κάθετι που λέω στους φίλους του αγοριού μου – ανάλογα με το τι σχέση θα είχαμε. Σε περίπτωση σαν και αυτή όμως που το συζητάμε εκ των υστέρων και από απόσταση, θα ήθελα να του πω ‘Ευτυχώς αγαπητέ Χ όλος αυτός ο γυναικείος πληθυσμός ούτε και φέτος ήρθε στην παραλία για το δικό σου οφθαλμόλουτρο αλλά για να κολυμπήσουν και να δροσιστούν’. Με ίχνος σοβαρότητας αλλά και με ίχνος αστεϊσμού. Ή θα έλεγα αυτό που έγραψα και στο πρώτο μου σχόλιο. Πάλι με ίχνος σοβαρότητας και αστεϊσμού. Σοβαρότητα γιατί ο κοινωνικά αποδεκτός σεξισμός είναι ένα αληθινό πρόβλημα και με αστεϊσμό γιατί πιθανότατα θα καταλάβαινα οτι ο Χ μάλλον δεν συνειδητοποίησε ακριβώς το βάρος αυτού που είπε. Δεν λέω ότι η δική μου απάντηση είναι σωστή ή ότι λύνει το πρόβλημα. Αλλά μιας και με ρώτησες.Μου επιτρέπεται ένα σχόλιο περί ανωριμότητας; Αναφέρεις πως το σχόλιο το Χ ήταν σεξιστικό και ανώριμο. Αν και καταλαβαίνω πως το λες, θα ήθελα να επισημάνω πως σεξιστής δεν είναι κάποιος επειδή είναι ανώριμος (όπως και να ερμηνεύει κανείς τον όρο ανωριμότητα). Και δεν σημαίνει ότι όποιος ωριμάζει γίνεται αναπόφευκτα φεμινιστής.Την καληνύχτα μου.