Πιάσε Καζαντζίδη, που λέει "κι όμως κυρία μου κι οι άντρες κλαίνε" (α πα πα, Ξανθόπουλος, πού τον θυμήθηκες, δεν άντεχα να δω ταινία του για δεύτερη φορά).