"βλαχάκι (το) δεν σου έχει συμβεί ποτέ γιατί προφανώς η δικιά σου καταγωγή καλύπτει ένα μεγάλο γεωγραφικό φάσμα και είναι όλοι ευχαριστημένοι"Δεν ισχύει, ακριβώς, αυτό που λες και θα σου εξηγήσω το γιατί. Κατ΄αρχάς κι εγώ και ο ένας μου γονέας γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εν πολλοίς εν Αθήναις (έχουμε όλη η οικογένεια ζήσει μαζί ή ανεξαρτήτως η κάθε μονάδα, σε διάφορα άλλα μέρη, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο αυτή τη στιγμή). Τα "χωριά", του ενός γεωγραφικού διαμερίσματος απ' το οποίο καταγόντουσαν ο άλλος μου γονέας (ο οποίος κατά την ενηλικίωση ήταν μετακινούμενος σε διάφορα άστη), οι δυο μου παππούδες (εκ των οποίων ο ένας κατά την ενηλικίωση μετακινήθηκε κι αυτός σε διάφορα άστη) και η μία μου γιαγιά, βρίσκονται σε μία ακτίνα, μόλις- 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων, τίποτα δηλαδή. Η εναπομείνασα γιαγιά είχε –πράγματι- γεννηθεί σε έτερο γεωγραφικό διαμέρισμα (κι έζησε την πολύ σύντομη ζωή, κατά βάση εν Αθήναις, λόγω ορφάνιας) ΑΛΛΑ μπορεί να μην φτάσω -καν- να αναφέρω, σε μία casual small talk συζήτηση, με απλούς γνωστούς- συνεργάτες whatever, την καταγωγή της εν λόγω γιαγιάς [και ούτε φυσικά όλες τις λεπτομέρειες του γενεαλογικού μου δένδρου (lol)] επειδή είτε βλέπω ότι ο άλλος έχει "καλυφθεί" ήδη, με το πρώτο κομμάτι της πληροφορίας, είτε "κλείνει" ουσιαστικά η συζήτηση ή περνάμε σε άλλο θέμα. Με λίγα λόγια: Αυτό που συνήθως, τελικώς, καταλήγω να πω είναι πως έχω γεννηθεί/ ζήσει τα περισσότερα χρόνια εν Αθήναις και "υπάρχει καταγωγή" από το βόρειο κομμάτι ενός συγκεκριμένου γεωγραφικού διαμερίσματος. 9,9 στις 10 φορές δεν υπάρχει κανένα απολύτως σκάλωμα, επιμονή, στρέβλωση, από την απέναντι μεριά.Αυτό που μπορεί να ισχύει, όντως, είναι ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αρνητικώς διακείμενοι με κάποιες περιοχές και τους κατοίκους αυτών. Κάποιοι δεν συμπαθούν τους Κρητικούς, όμως -αντίστοιχα- άλλοι άνθρωποι γουστάρουν πολύ την Κρήτη …οπότε μήπως το επιπλέον πρόβλημα εστιάζεται στο ότι -για διάφορους λόγους- η Κρήτη δεν περνάει τόσο αδιάφορη/invisible (είτε στο θετικό, είτε στο αρνητικό πρόσημο) όσο άλλα μέρη της Ελλάδος; Τέλος, θα έλεγα ότι καθότι μεγάλ@ fan των ποσοστών, αριθμών και ορθολογισμού, στην συγκεκριμένη περίπτωση, για προσωπική χρήση, θα τα απέφευγα ...μπορεί να έχεις ζήσει χ χρόνια σε ένα μέρος και να το θεωρείς σκατά, να μην "ανήκεις" ρε παιδί μου, και να έχεις πάει μία φορά σ' ένα άλλο μέρος και να αισθάνεσαι μία κάποια «πηγαία σύνδεση». Τελοσπάντων καλό είναι να μην υπάρχει ούτε κομπλεξισμός, αλλά ούτε και ανούσια/ ενοχλητική επιμονή από καμία μεριά, ας συμφωνήσουμε σε αυτό :-)Υγ. Μαρία, προσοχή: Δεν υπονοώ σε καμία περίπτωση ότι το άτομο που υποστηρίζει ότι είναι γέννημα – θρέμμα Αθηναίος-α ή οτιδήποτε είναι «αντιδραστικός», (άλλωστε κι εγώ -όπως προείπα- έχω γεννηθεί και ζήσει, εν πολλοίς στην Αθήνα). Υποστηρίζω, όμως, ότι ανάλογα με τον συνομιλητή, με τις προσλαμβάνουσες, την μόρφωση, την ηλικία, του κ.λπ, υπάρχει τρόπος να πεις το *ίδιο* πράγμα με α. ή β. ή γ. τρόπο. Ο τρόπος μου φάνηκε αντιδραστικός, όχι το νόημα των λεχθέντων και εννοείται ότι γι’ αυτήν την "αντιδραστικότητα" ευθυνόταν και ο συνομιλητής.
