Μου κάνουν τρομερή εντύπωση αυτά που γράφεις γιατί κι εγώ Δανία μένω εδώ και 15 χρόνια και δεν συμφωνώ καθόλου ότι αντιμετωπίζουν τη δουλειά βιοποριστικά. Η πλειοψηφία των γυναικών που ξέρω ανυπομονούσαν να γυρίσουν στη δουλειά τους, και επίσης καμία δεν κάθεται 3 χρόνια σπίτι με το παιδί. Το πολύ να καθίσουν ένα χρόνο.Τελοσπαντων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι να που τελικά 2 άνθρωποι(εμείς οι 2)ενώ βρίσκονται πανω κάτω στην ίδια κατάσταση, τη βιώνουν διαμετρικά διαφορετικά, χωρίς απαραίτητα να έχει δίκιο ο ένας ή ο άλλος.
