Επειδή πραγματικά μου λείπουν οι λέξεις μπροστά σε μια τόσο μυωπική αντίληψη της πραγματικότητας παραθέτω ένα ποίημα του Martin Niemöller προς απάντηση σου.(Αν και δε νομίζω να αλλάξει κάτι σε αυτή την κοντόφθαλμη στάση )Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.Δεν ήμουν τσιγγάνος.Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.Δεν ήμουν κομμουνιστής.Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.Δεν ήμουν Εβραίος.Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα,Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει…Γιά σένα που νομίζεις..ότι η δική σου σειρά δε θα φτάσει ποτέ..ότι επειδή ακόμη δε χρειάστηκε να πας στο νοσοκομείοκαι να σε διώξουνγιατί δεν έχεις λεφτά..Οτι επειδή ακόμη έχεις ένα πιάτο φαί, δε θα στο πάρουνΟτι ακόμη δε σου πήραν το σπίτι του πατέρα σουγια χρέη στο Δημόσιο, θα τη γλυτώσειςΟτι επειδή το παιδί σου ακόμη είναι στο σχολείο, θα συνεχίσει..Οτι η ζωή σου δεν επηρεάζεται από εκείνη του διπλανού σου..