Η γιαγιά μου και η αδερφή της είχαν γιους σχεδόν συνομήλικους, με της αδερφής να προηγείται. Η αδερφή πήγαινε πάντα στη γιαγιά διαφημίζοντας το πόσο καταπληκτική νύφη έχει η ίδια, αφήνοντας χολερικά υπονοούμενα για νύφη της γιαγιάς που οκ, δεν ήταν και η πιο γλυκιά. 5-6 χρόνια μετά το γάμο, ο γιος γιαγιάς και θείος μου πέθανε από καρκίνο, στα 42 του και πολλοί συγγενείς λέγανε ότι πήγε από τη ζήλεια της αδερφής γιαγιάς. Λίγα χρόνια μετά πέθανε και ο γιος αδερφής από καρκίνο και πολλοί συγγενείς είπαν ότι τιμωρείται για τη ζήλεια της.Η μαμά και η γιαγιά μου μου είπαν πως στο χωριό δεν υπάρχει σπίτι που δεν έχει χάσει άνθρωπο από καρκίνο, η γιαγιά μου μάλιστα μου είπε εμείς οι νέοι να μάθουμε γιατί, γιατί κάτι θα φταίει. Για να βρεις την αλήθεια χρειάζεται χρόνος και υπομονή, δυο λέξεις που όταν πενθείς, σιχαίνεσαι ν'ακούς. Η Α,μπα δίνει τέλεια απάντηση.
