leas δυστυχώς η μαμά μου ήταν και δύσκολη, χάσαμε πολλές, πάρα πολλές όμορφες στιγμές. Οι γονείς μου ως γονείς ίσως να μην τα πήγαν όσο καλά θα ήθελε ένα παιδί για να μεγαλώσει ευτυχισμένο, ως άνθρωποι όμως ήταν τα καλύτερα πρότυπα που θα μπορούσα να έχω για να νιώθω καλά με τον εαυτό μου.@ Neverlander, ακριβώς, η μαμά μου δε δίσταζε να make fun of herself (γελοιοποιείται δε μ'αρέσει), είχε και πολύ χιούμορ που συνήθως χρησιμοποιούσε σαν εργαλείο, και αυτό την έκανε ειλικρινή. Και έτσι αναγνωρίζω τους σοβαροφανείς και όσους υποκρίνονται και δεν τους προτιμώ. Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός όμως νομίζω είναι ταλέντα, δεν μπορούν να δοθούν σαν συμβουλές, δυστυχώς.Μπράβο σου, πρέπει να είσαι αξιαγάπητη :)
