Το προβλημα είναι ότι είναι αναφαιρετο δικαιωμα του εργαζόμενου να μην είναι τιποτα παραπανω απο τυπικος. Δεν μπορεις να αξιολογείς ανθρωπους με κριτηρια που δεν απορρεουν απο την φυση της δουλειας.Ταμίας σε σουπερμαρκετ: κλεισιμο ταμείου (ελλειματα, πλεονασματα, συχνότητα αυτων), ευγενικη στους πελάτες (ακομα και όταν είναι ακομψοι), καθαρη διατηρηση του περιβαλλοντος, ευπρεπη εμφανιση και βοηθεια σε θεματα δουλειας με συναδελφους (χρειαζονται σακουλες κτλ). Η φιλικοτητα/οικειοτητα δεν είναι κριτηριο, ναι θα περναει καλητερα και θα κανει φιλους αλλα αυτα δεν είναι εργασιακη υποχρεωση, είναι προσωπικη επιλογη και όσο δεν επιρρεαζει την αποδοση της δεν μπορει να κατακριθει.Εχεις δικιο το ότι το μπλαμπλα βοηθαει σε προαγωγες σε σχεση με τους κλειστους αλλα δεν σημαίνει ότι είναι και σωστο. Και βεβαια τα παντα εξαρτώνται απο το τι θελεις στη ζωη σου, καριερα; απλα εργαζόμενος; απλα είναι αδικο να κρίνονται αυτοι που δεν θελουν καριερα με κριτηρια καριερας και αυτο είναι ενα απο τα λαθη που κανουν οι ιεραρχικα ανωτεροι, "με τον τρόπο που κρινομαι, θα κρίνω τους αλλους" αγνοώντας τι θεσεις εχουν οι αλλοι και τι επιθυμουν να αποκτησουν.
