ρε συ Καραβάν' σου στέλνω καρδούλες και ουράνια τόξα. Πόσο σωστά τα λες. Τα σημερινά σχόλια θα τα μαζέψω σε ένα αρχείο να τα δίνω σε όποια φίλη μου μείνει έγκυος.Να προσθέσω επίσης:το να είσαι μητέρα (δε βάζω τη λέξη γονιός επίτηδες, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) είναι τόσο δύσκολο, γιατί, πέρα από όλα τα άλλα, δεν έχεις ποτέ ένα feedback της προκοπής. Κανείς δε θα σου πει "μπράβο, αυτό το κάνεις καλά" ή "θα μπορούσες να βελτιώσεις το τάδε". Κανείς δε θα σου πει ότι είσαι καλή μητέρα, δεν πρόκειται να πάρεις εύσημα. Ολες πορευόμαστε με ένα γενικό μπούσουλα, με το ένστικτό μας και (στην καλύτερη περίπτωση) με βιβλία και διάβασμα παιδοψυχολογίας. Εγώ προσωπικά έχω σα στόχο να μην είμαι εγώ η αιτία να τρέχει το παιδί μου αύριο μεθαύριο στους γιατρούς. Από εκεί και πέρα κάνω το καλύτερο που μου κόβει και που μπορώ.