Γεια σου Καραβάν με τα ωραία σου! Με το "να θέλουμε να δούμε απλώς τα ματάκια της μανούλας στον μπέμπη και τα δαχτυλάκια του μπαμπάκα στην μικρούλα" θυμήθηκα αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=uFQfylQ2JggΚαι με τις ευθύνες και τις ανταμοιβές θυμήθηκα το "Θέλετε μία δουλειά 24ώρες το 24ωρο, χωρίς άδειες, χωρίς αμοιβή και χωρίς προοπτικές εξέλιξης για τα επόμενα 20 χρόνια; Γίνετε γονιός!". (Πρέπει να είναι Αμερικανιά, γιατί εδώ είμαστε γονείς για πάντα)Στα πιο σοβαρά, πιστεύω το πρόβλημα του γάμου δεν είναι το παιδί, είναι ότι πριν το παιδί όλη αυτή η έλλειψη επικοινωνίας, οι διαφορές στις αντιλήψεις ("άντρας προς άντρα" κλπ) κρύβονταν κάτω από το χαλί, είτε λόγω αδιαφορίας, ή λόγω αναβλητικότητας, ή, όπως λέει και η προηγούμενη, για να "κρατήσει η σχέση". Τώρα που ήρθε το παιδί βγήκαν όλα αυτά στη φόρα. Γιατί όταν είσαι ζευγάρι, και σου πει ο άλλος για τις "σάπιες", μπορεί (που δεν θα έπρεπε) και να το καταπιείς. Όταν όμως αρχίσει να το διδάσκει στο παιδί σου, τσούζει πολύ περισσότερο. Πρέπει οι γονείς να κάτσουν και να συζητήσουν, όπως το λες. Μόνοι τους ή με παρουσία ειδικού. Δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία σου, αλλά είναι η μόνη λύση.