#7"Η αλήθεια είναι ότι με κουράζει και με εκνευρίζει η καθημερινότητα μαζί του, το πώς έχουμε καταντήσει από το τότε που γέννησα και μετά , το πως συμπεριφέρεται στο γιο μας και οι βλακείες που του λέει ως "άντρας προς άντρα", τα πάντα πραγματικά με ενοχλούν. Έχω σοβαρό θυμό επίσης με το ότι είμαι η γυναίκα."Θα σταθώ σε αυτές τις 2 προτάσεις.Νομίζω πως το κλειδί έγκειται πρώτον, στο ότι είσαι θυμωμένη με το δικό σου ρόλο. Η αλήθεια είναι πως να γίνεις μάνα δεν είναι θέμα διακόπτη, θέλει πρακτική και γίνεται μόνο όταν αποκτήσεις την ευθύνη για ένα παιδί (με όποιο τρόπο). Αλλά ξαφνικά το μυαλό σου γεμίζει μέχρι ασφυξίας με χίλια πράγματα που έχουν να κάνουν με το μωρό και χρειάζεται τεράστια προσπάθεια να χωρέσεις άλλες σκέψεις και να κάνεις μια κουβέντα της προκοπής χωρίς να αποσυντονίζεσαι κάθε λίγο, ακόμη και με το "πόσο γλυκούλι φαίνεται το ναζάκι που κάνει τώρα, αχ δεν είναι τέλειο;" Πιάνω τον εαυτό μου να το σκέφτεται πριν καν το ξεστομίσει και φρίττω. Δεύτερον, η καθημερινότητά σου έχει έρθει τα πάνω κάτω με τον ερχομό του μωρού. Διαφωνείτε για πλείστους όσους λόγους, το οποίο σου τη σπάει, άρα θα υποθέσω ότι δεν συνέβαινε στο παρελθόν ή κάπως βρίσκατε ένα τρόπο να συμφωνήσετε. Όμως τώρα υπάρχει ελάχιστος χρόνος για ουσιαστικές συνομιλίες. Επίσης όταν στο δικό σου κεφάλι γίνεται το μάλε βράσε είναι πολύ δύσκολο να δεις τον άλλον καθαρά. Κι επειδή εσύ έχεις άπλετο χρόνο που κάνεις επαναλαμβανόμενα πράγματα τα οποία δεν χρειάζονται ιδιαίτερη σκέψη και μπαίνουν στον αυτόματο, κλωθογυρίζεις τα ίδια και τα ίδια χρωματισμένα με το θυμό σου. Λογικό είναι να μην μπορείς να ξεφύγεις από το φαύλο κύκλο και να ανασάνεις.Η συμβουλή μου είναι η εξής: βρες κάποια πράγματα στη ρουτίνα του μωρού που μπορεί να τα κάνει ο άντρας σου, και ανάλογα με το πρόγραμμα εργασίας του, είναι διαθέσιμος εκείνη την ώρα. Διάλεξε κάποιες μέρες αν δεν γίνεται καθημερινά, και ανάθεσέ τα. Κατά πάσα πιθανότητα αρχικά μιλάμε για ένα δεκάλεπτο εδώ, ένα μισάωρο εκεί. Αν χρησιμοποιείς μπιμπερό, μπορεί να του δώσει ένα - αν θηλάζεις αποκλειστικά, μπορεί να τον κάνει μπάνιο ή να τον αλλάξει, να τον πάει βόλτα με το καρότσι ή να τον βάλει για ύπνο. Όσο μεγαλώνει θα υπάρχουν και μισάωρα-ώρες ολόκληρες για παιχνίδι, διάβασμα και δημιουργικές ασχολίες. Περιφρούρησε τις ελεύθερες ζώνες σου και όρισε πράγματα που σε χαλαρώνουν, όπως ένα βιβλίο/περιοδικό, ένα μπάνιο, ένα ποτήρι κρασί με τα πόδια ψηλά (γίνονται κ τα τρία μαζί επίσης) ή αν αντέχεις εκτός σπιτιού, μια βόλτα. Θα νιώθεις ένοχη στην αρχή αλλά δεν κάνει σε κανέναν σας κακό, μόνο καλό, επανέλαβέ το αυτό στον εαυτό σου. Ξεκαθάρισε ότι ακόμη κ αν κλαίει/οδύρεται ο μικρός δεν θα επέμβεις αν δεν στο ζητήσει ο ίδιος ο άντρας σου, και ότι ναι, έχεις την απαίτηση να βρει τρόπους να τον ηρεμεί, να περνάνε μαζί χρόνο και να τον φροντίζει γιατί έτσι θα δεθεί μαζί του και είναι μέρος των υποχρεώσεων και της απόλαυσης ως πατέρας. Μετά από κάμποσες πάνες, μπάνια, μπιμπερό κ αργότερα χορήγηση φαγητού χωρίς να το σκορπίσει σε όλο το πάτωμα και τοίχους (γιατί αλλιώς θα είναι δουλειά του και να το μαζέψει!) εσύ καταρχήν θα τον δεις με άλλο μάτι και θα χαρείς με τις ανάσες που παίρνεις. Ταυτόχρονα, πιθανότατα θα ανέβει η εκτίμηση που έχει προς το ρόλο και το πρόσωπό σου, ενώ θα έχει φύγει και κάθε διάθεση κουβέντας "άντρα προς άντρα" ;-) Καλή επιτυχία, και να χαίρεστε το μωράκι σας!
