Γιατί τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα δεν έχουν να κάνουν κατά την γνώμη μου με τα παιδιά.Είναι που εμείς όταν γινόμαστε γονείς συνήθως δεν έχουμε δουλέψει τόσο πολύ με τον εαυτό μας και μας πιάνουν απροετοίμαστους οι νέες συνθήκες, το βάρος της ευθύνης κλπ.Ακόμα και όλα αυτα που έγραψα παραπανω δεν ειχαν καμία σχέση με το μωρό, αλλά με την δική μου ψυχολογία.Τα παιδιά είναι γλυκά πλασμάτακια(ενταξει ειναι στιγμές που γίνονται κ τερατακια) που αν καταφέρεις να διαχειριστείς όλο αυτό το φορτίο της ευθύνης, σε συνδυασμό με την καθημερινότητα, σου δίνουν πολλούς λόγους να νιώθεις ευτυχισμένος. το τι κανει ευτυχισμένο τον καθενα βεβαια διαφερει...πχ δεν φανταζομουν ποτε οτι θα νιωθω τόσο ευτυχισμενη μονο κ μονο κοιταζωντας την 4χρονη κορη μου να ξεκαρδίζεται στο γελιο με κάποια πλάκα που της εκανα.
