#1 Επειδή έχω νοιώσει και εγώ όπως η Oktana, θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη των αναγνωστών, με την υπόθεση ότι η αίσθησή της είναι σωστή! Σαφώς δεν γίνεται να μας συμπαθούν όλοι, δεν ξέρω αν σκέφτομαι ανταγωνιστικά ή παραλογίζομαι ή αν ακούγομαι σαν ψώνιο, αλλά έχω και εγώ ανάλογη αίσθηση κατά καιρούς από διάφορες κοπέλες, η οποία μπορεί να βασίζεται σε περίεργα βλέμματα, καρφιά, προσπάθεια απομόνωσης από την παρέα, έχει τύχει επίσης να μου θέσουν στα ίσια ως προϋπόθεση για να βγούμε να μη φορέσω πχ μίνι ή τακούνια, ή όταν με βλέπουν πιο περιποιημένη να ακυρώνουν την έξοδο ή να επιμένουν να πάμε σε ένα άκυρο μέρος όπου δε θα μας δει κανείς κλπ. Το αποτέλεσμα είναι να νοιώσω αδικημένη, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις να πρέπει να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι με διαβάλλουν σε τρίτους. Με έχω "πιάσει" κατά καιρούς να λαμβάνω προληπτικά μέτρα προκειμένου να αποφύγω σχετική κατάσταση, όπως να κάνω dress down, ή να αυτοχλευάζομαι κλπ, ακόμα και να είμαι περισσότερο ανεκτική σε καρφιά από όσο νοιώθω άνετα. Αλλά και τότε νοιώθω ότι με αδικώ εγώ η ίδια.Πώς βλέπετε την κατάσταση ; Ποιά είναι η σωστή απόκριση, δεν ασχολούμαστε με αυτά τα άτομα και πάμε παρακάτω παρότι μπορεί να κινούμαστε στον ίδιο χώρο (πχ παρέα, συγγενείς ή συνάδελφοι) ;