#7Μια κι αναφέρεις τον Έσσε πάρε κι ένα του Ουάϊλντ που ταιριάζει γάντι στην προσδοκία και τη φοβία σου: "Όλες οι γυναίκες μεγαλώνοντας γίνονται σαν τις μανάδες τους. Αυτή είναι η τραγωδία τους. Κανένας άντρας δεν γίνεται κι αυτή είναι η δική τους."Τις προβολές και τις προσδοκίες που έχεις από την μάνα σου θα τις προβάλλεις και θα τις απαιτήσεις ενδόμυχα αργότερα από τον σύντροφό σου. Και πρέπει να το προσέξεις αυτό. Η παρεμβατικότητα κι ο έλεγχος ("είσαι καλά; φόρεσες τη ζακέτα σου; έφαγες το φαϊ που σου έφτιαξα;") και η "αυθόρμητη" φροντίδα-κανάκεμα ("Πιες την φρεσκοστυμμένη πορτοκαλάδα ρώρα. Θα χάσει τις βιταμίνες της. Τόσο κόπο έκανα να κουβαλάω τα πορτοκάλια από την λαϊκή!") δεν είναι ενδείξεις ενδιαφέροντος. Ενδείξεις μαμακίασης είναι και σκοτώνουν τις σχέσεις. Τις όποιες σχέσεις όχι απλώς τις γονικές-θυγατρικές. Δώσε βάση και πρόσεξε τώρα που είναι νωρίς.