@7Επειδή εκεί κάπου στο βάθος, πίσω από τα δέντρα, ίσως να ζει μια υποψία ότι ο Αλέξανδρος σε βλέπει ανταγωνιστικά να σου πω, ότι μάλλον αναγνωρίζει σ'εσένα στοιχεία που έχει κι εκείνος, που δεν είναι καθόλου χαριτωμένα ή γοητευτικά παρεμπιπτόντως, και φυσικά αφού τα έχει και ο ίδιος, δεν έχει να ζηλέψει κάτι. Σχετίζεται με τον Δημήτρη από τότε που υπάρχουν και η σχέση τους δεν σταματάει λέγοντας χωρίζουμε. Μέχρι να πάψουν να υπάρχουν, ανά πάσα στιγμή μπορεί να στραφεί ο ένας στον άλλον αν το θελήσουν, ακόμα κι αν έχουν ορκιστεί ότι κόβουν οποιαδήποτε σχέση.Νομίζω ότι έχεις σκεφτεί ως εξής:Δημήτρης αγαπάει ΑλέξανδροΔημήτρης αγαπάει ΔωροθέαάραΑλέξανδρος (πρέπει να) αγαπάει Δωροθέα Ωραία είναι ν'αγαπιόμαστε με τα αγαπημένα πρόσωπα των συντρόφων μας αλλά τι να γίνει, οι φιλίες που φτιάχνονται βάσει συνθηκών και όχι λόγω επιθυμίας είναι έτσι κι αλλιώς καταδικασμένες.Δεν σου αρκεί να σε αγαπάει ο Δημήτρης; Γιατί χολοσκάς που δεν σ'αγαπάει ο Αλεξάνδρος; Στο κάτω κάτω, δε σου κάνει και τη ζωή μαύρη.Αλλά σαν τη φίλη της χθεσινής #1 κι εσύ, σου λέει μα αφού είναι ωραίο αυτό που θέλω (αγαθός ο σκοπός), γιατί δεν συνεργάζονται και οι άλλοι; Το ότι ο άλλος δεν συνεργάζεται δεν αλλάζει τη δική σου ποιότητα. Μην ξεχνάς όμως, από το αγαθός στο αυταρχικός, από μια ελάχιστη ποσότητα έξτρα εγωισμού, αυτοπεποίθησης και δυναμικότητας χρειάζονται.
