NELSΣυμφωνώ ότι κανονικά ο θηλασμός δεν πρέπει να πονάει. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που ο αρχικός πόνος προκαλεί τραύματα στη θηλή, και η θέση του μωρού κάνει καιρό να διορθωθεί, και ο πόνος παραμένει για αυτό τον καιρό. Το να πεις σε μια μάνα ότι πρέπει να υπομείνει αυτό τον πόνο, για εμένα είναι άκυρο. Το ίδιο με το να της πεις ότι πρέπει να μην ζητήσει παυσίπονο σε όποια μορφή κατά τη γέννα επειδή ο πόνος "είναι φυσικός" και "πρέπει να τον ζήσει".Το να υπάρχουν ειδικοί που προετοιμάζουν τις γυναίκες περιγεννητικά για τη δύσκολη πλευρά του θηλασμού, και προειδοποιούν για πόνο, ταλαιπωρία, πιθανά προβλήματα με μείωση γάλακτος και βάρους του βρέφους λόγω ελλειπής αφαίρεσης του γάλακτος, αντιθέτως, το θεωρώ ενημέρωση. Με τις σωστές πληροφορίες μπορεί μια γυναίκα να λάβει τις αποφάσεις της και να έχει επίγνωση ότι χρειάζεται συμβουλές και παρακολούθηση της διαδικασίας μέχρι να μπει το νερό στο αυλάκι και να πάρει το κολάι η δυάδα μητέρα-μωρό. Και κάθε παιδί είναι μια καινούρια περίπτωση, ό,τι κι αν συνέβη πριν.Με βάση αυτές τις πεποιθήσεις, το να πει οποιοσδήποτε σε μια γυναίκα τι πρέπει να κάνει ή να μην κάνει - με όποιο θεωρητικό υπόβαθρο και αν επικαλεστεί" το θεωρώ προσβλητικό, mansplaining και λάθος. Ας δώσει τα στοιχεία, και ας της πει σε παρακαλώ σκέψου τα πριν πάρεις τις αποφάσεις σου.Πολύ καλή η παραπομπή στη La Leche League που έχει καταπληκτικό υλικό διαθέσιμο και είναι γενικά ουδέτεροι στις παραινέσεις.
