Ειναι περιεργη η θεση σου. Το λαθος σου ειναι πως ενω ο φιλος σου αποφασισε να προχωρησει στη ζωη του (ακομα κι αν εκανε λανθασμενα πισογυρισματα αδυναμιας η ανασφαλειας) δεν εκανες κι εσυ το ιδιο. Περιμενες καρτερικα και για αυτο το λογο δεν μπορουσες να προχωρησεις. Αν ηθελες να τον περιμενεις επειδη πραγματικα ειναι ο ανθρωπος σου δε θα επρεπε να εχεις τοσους δισταγμους τωρα που γυρισε. Νομιζω οτι η θεση του φιλου σου ειναι λιγο πιο ξεκαθαρη. Δεν ηθελε σχεση απο αποσταση, δεν ηθελε τη φθορα της, και αποφασισε να περιμενει μεχρι να γυρισει αν ποτε γυριζε. Η τουλαχιστον το φιλοσοφισε και αφου καταλαβε πως θελει να ειναι μαζι σου επελεξε να επιστρεψει και να σε διεκδικησει. Οποτε καλυτερα να σκεφτεις τι ειναι αυτο που θες και να το διεκδικησεις κι εσυ. Γιατι νομιζω μεχρι τωρα το μονο που δεν εκανες ηταν να διεκδικησεις οτιδηποτε..απλα περιμενες να σου ερθει "καποιος", "κατι", "καποτε" ...και ηρθαν ολα μαζι!