Πονεμένος ήταν, ισως και πληγωμένος...κάποτε τον εδιωξε η πατριδα του και εκεί που πήγε ξένος παραμένει...φυσικα και δεν είχε ιδέα περί καπιταλισμού κ.λ.π. κάποτε οι άνθρωποι σ'αυτον τον τόπο εφευγαν για ένα κομματι ψωμί στην ξενιτιά...το 1967 η μορφωση ήταν ακόμη πολυτέλεια..Κρίμα σ'αυτην την χωρα που συνεχίζει γενιές να μας πληγώνει...κρίμα και σε μας που δεν κουραστήκαμε να βρίσκουμε σε τοιχους...