Μπορεί κανείς να σχολιάσει το δόγμα και τους κανόνες της εκκλησίας, αλλά δεν μπορεί να απαιτεί να τα προσαρμόσει στις απόψεις του, ιδίως δε εάν ο ίδιος δεν είναι μέλος της εκκλησίας αυτής. Η θρησκευτική τελετή δεν είναι εκπαιδευτική δραστηριότητα που κόβεται και ράβεται στα μέτρα μας. Μπορεί όμως να απαιτήσει από το κράτος να προσαρμόσει την παιδεία στις ανάγκες όλων των παιδιών, και στο πλαίσιο αυτό οφείλει να καταργηθεί κάθε συμμετοχή σε θρησκευτική τελετή (πρωινή προσευχή, εκκλησιασμός, αγιασμός), διότι αυτό γεννά διακρίσεις. Τα λέμε αυτά στην Ένωση Αθέων χρόνια τώρα.Το να μην κοινωνήσει ένα παιδί, ακόμη και πεντάχρονο, δεν είναι πρόβλημα, ούτε του προκαλεί ντροπή, ούτε το περιθωριοποιεί ούτε τίποτε. Εμείς οι γονείς νιώθουμε άβολα επειδή νομίζουμε ότι θα συμβεί αυτό, αλλά και επειδή δεν αξιολογούμε την επιλογή μας να είμαστε άθρησκοι όσο ψηλά της αξίζει. Είναι η ταυτότητά μας, η επιλογή που κάναμε για την οικογένειά μας, για εμάς και για τα παιδιά μας όσο είναι μικρά. Πρέπει να στηρίξουμε την επιλογή μας, να είμαστε περήφανοι γι' αυτήν. Αν δεν είμαστε χριστιανοί, να μην πάει το παιδί στην εκκλησία και φυσικά να μην κοινωνήσει. Ας του ξεκαθαριστεί από την αρχή, από μέρους των γονιών, ότι δεν ανήκει στην συγκεκριμένη ομάδα που λέγεται Χ.Ο. Θα το αφομοιώσει, όπως θα το αφομοίωνε αν ανήκε σε άλλο θρήσκευμα ή σε άλλη εθνικότητα ή σε άλλη φυλή.Μακάρι να μην δημιουργούσε το κράτος αυτούς τους τεχνητούς διαχωρισμούς μέσα στα σχολεία, αλλά αφού τους δημιουργεί, ως γονείς πρέπει να δείξουμε στο παιδί μας από την αρχή πού ανήκει. Διότι δεν ανήκει και εδώ και εκεί: αυτό, πολύ απλά, δεν γίνεται.Παρεμπιπτόντως δεν μιλώ θεωρητικά, αβάπτιστο είναι το παιδί μου, ποτέ δεν έκανε προσευχούλες ούτε πηγε σε εκκλησία ούτε τίποτε σχετικό, μια χαρά είναι στην ψυχολογία του, απολύτως ενταγμένο κοινωνικά, αγαπητό από όλα τα άλλα παιδιά και με πολλούς φίλους. Χαλαρώστε και φερθείτε φυσιολογικά: κανείς δεν μας βάζει στο περιθώριο. Ίσα ίσα, εμείς βγαίνουμε από το μαντρί ενώ οι άλλοι κάθονται μέσα.
