#5 Έτσι όπως τα λες νομίζω ότι υπάρχει κάτι που δεν λες, και αυτό είναι που σε κάνει να βλέπεις την κατάσταση τόσο δυσβάσταχτη. Νομίζω πως έχεις την εσώτερη πεποίθηση ότι μπορείς να κάνεις κάτι για όλο αυτό, και, ακόμα χειρότερα, ότι οφείλεις να κάνεις κάτι. Σου έχω νέα, δεν μπορείς -και βαθύτερα, το ξέρεις. Η κοπέλα είναι όπως είναι (για λόγους που δεν χρειάζεται να σε ενδιαφέρουν και πολύ). Η ερώτηση είναι, πού ακριβώς σε ενοχλεί όλο αυτό; Σε ενοχλεί ότι ο φίλος σου στη φορτώνει να κάνεις παρέα μαζί της ενώ δεν την συμπαθείς; Του λες "ωραία όλα αυτά, εγώ της πρότεινα να κάνουμε παρέα, αλλά πέρα από το ότι δεν θέλει, ούτε κι εγώ περνάω καλά μαζί της, γιατί την απασχολούν άλλα πράγματα οπότε δεν νομίζω ότι έχει νόημα να συνεχίζω να της προτείνω να βγούμε" απλά, χωρίς κατηγορίες και ανώφελη κριτική. Σε ενοχλεί ότι φορτώνεστε εξ'ολοκλήρου τα οικογενειακά βάρη και δεν βοηθάει καθόλου; Αυτό, λυπάμαι που στο λέω, αλλά είναι υπόθεση του φίλου σου να την μαζέψει, είναι δική του οικογένεια και όχι δική σου. Όμως, αν είναι όντως τόσο ανεύθυνη όσο την περιγράφεις, νομίζεις πως θα βοηθούσε ή θα έκανε τα πράγματα χειρότερα να αναλάβει ευθύνες που δεν μπορεί να φέρει εις πέρας; Ναι, σωστά, το δεύτερο. Σε ενοχλεί ότι σας φορτώνεται και σας πρήζει για τα γκομενικά της ενώ έχετε καλύτερα πράγματα να κάνετε; Μετά από συζήτηση με τον φίλο σου, την πιάνεις και της λες ευγενικά: "Θέλουμε να μείνουμε σαν ζευγάρι λιγάκι μόνοι μας, πουλάκι μου. Αφού δεν θέλεις να βγαίνουμε παρέα, και αφού δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για τις δικές σου σχέσεις, πήγαινε να παίξεις αλλού, και άσε μας στην ηρεμία μας" (όχι απαραίτητα με αυτή τη διατύπωση). Κάποια πράγματα στη ζωή δεν μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε αλλιώς πέρα από το να έχουμε μία στοιχειωδώς ανθρώπινη συμπεριφορά και να βρούμε τί ακριβώς μας ενοχλεί μέσα σε αυτά, και να βάλουμε τα όριά μας εκεί, μπας και καταφέρουμε να έχουμε λίγη παραπάνω ηρεμία.
