Και γω τον χθεσινό σκέφτηκα, που έχει σχεδόν χρεοκοπήσει την οικογενειακή επιχείρηση, προκειμένου να βοηθήσει άλλους. Δεν ξέρω από πού πηγάζουν αυτές οι συμπεριφορές του καθενός, αλλά δεν είναι άνθρωποι για οικογένεια αυτοί.Δεν έχει σημασία αν είσαι άπιστος, αν χάνεις χρήματα στον τζόγο ή αν ρισκάρεις την εργασία σου και την οικονομική ασφάλεια της οικογένειας επειδή είσαι ''καλόπιστος'' ή ανίκανος να πας στην ώρα σου για δουλειά. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είσαι ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ.Και θα είμαι αυστηρή σχολιάζοντας πάλι σήμερα, κακώς η φίλη μας θυμώνει με τον άντρα της και όχι με τον εαυτό της. Αφού έβλεπε τις ''αθώες παρατυπίες'' (?) του πριν κάνουν το παιδί, δεν παραξενεύτηκε όταν σταμάτησε εκείνος να της μιλάει σχετικά με τη δουλειά του; Επέλεξε να σταματήσει να ασχολείται όπως λέει και να εν τέλει που το πρόβλημα γιγαντώθηκε, έγινε μια τεράστια φούσκα και έκανε μπαμ.Συγχύζομαι με όσους βλέπουν κάτι, επιλέγουν να το αγνοούν και μετά παραπονιούνται για το κακό που τους βρήκε. Αλήθεια συγχύζομαι.