Κατά τη δική μου αφήγηση, με βάση και το οπτικό υλικό που κυκλοφόρησε, αυτή η φιλόδοξη νεαρή (και ευειδής) κυρία πλευρίστηκε εντέχνως από τις παλιές πολιτικές καραβάνες για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να καεί πολιτικά και, μην μπορώντας προηγουμένως να προσομοιώσει το βίωμα, βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν οι γνωστοί, άεργοι συνδικαλισταράδες που έχουν την ηλικία του πατέρα της και που η ντουντούκα έχει γίνει προέκταση του χεριού τους σαν σε σκίτσο του Pawel Kuczynski, εισέβαλαν στο χώρο εργασίας της και χτύπησαν το χέρι (όχι αυτό με τη ντουντούκα, το άλλο) στο τραπέζι.Αυτή είναι η μικρή Αχτσιόγλου. Η μεγάλη Αχτσιόγλου (κατά το "Big Lebowski") είναι η Κυβέρνηση σαν σύνολο, που σε μία μόνο θητεία έχει καταφέρει να περάσει τόσο πολλά δυσμενή μέτρα και αποδοκιμαζόμενες στρατηγικές επιλογές (βλ. 'Υπερταμείο') που καμιά κυβέρνηση της "επαράτου δεξιάς" ή των "γερμανοτσολιάδων μνημονιακών" δεν θα μπορούσε (ούτε και θα ήθελε) να φανταστεί και αν ποτέ τα πρότεινε απλώς, το κέντρο της Αθήνας θα γύριζε στη νεολιθική εποχή από το ξήλωμα και το κάψιμο.Όλοι μας χρειαζόμαστε μια Αχτσιόγλου από καιρού εις καιρό και συνήθως τη βρίσκουμε.