#2 Εν γένει καλό είναι αυτά τα πράγματα να τα ξεκαθαρίζεις απ'την αρχή. Και πόσω μάλλον που ο άνθρωπος δεν βρέθηκε σε καμιά θλιβερή κατάσταση ανάγκης, για να τον λυπηθείς και να θες να τον συντρέξεις αφειδώς. Ήθελε απλώς την ησυχία του. Την ανάγκη μας δεν την ικανοποιούμε στην καμπούρα του άλλου, ούτε στου πατέρα μας, για ξάδελφο δεν το συζητάω καν. Αν μάλιστα δε μιλάμε για ανάγκη αλλά για τη βολή μας, το παραπάνω ισχύει επί δέκα.
