Πολύ μου άρεσε η συζήτηση αυτή!♥ Να προσθέσω απο πλευράς μου ότι με τον άντρα μου, ως γονείς δύο μικρών αγοριών και δύο μικρότερων κοριτσιών, προσπαθούμε συνεχώς (είναι διαρκής η προσπάθεια,ενν) να αναθρέψουμε τα παιδιά μας μέσα σε ένα ήρεμο κλίμα αλληλοσεβασμού και ισαξίας,χωρίς ταμπέλες και διαχωρισμούς, προσέχοντας ειδικά τις "εισαγόμενες" (από το σχολείο, τις παρέες, το οικείο περιβάλλον, την τηλεόραση κλπ) στερεοτυπικές αντιλήψεις. Μέσα σ αυτό το κλίμα λοιπόν, τα αγόρια παίζουν και με τα κουζινικά και με τις κουκλες, ενώ τα κορίτσια και με αυτοκινητάκια και με φιγούρες του κατς, εντελώς φυσιολογικά, αυθόρμητα και αβίαστα, που είναι και το μέγα ζητούμενο.Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει οτι το κάθε παιδί ξεχωριστά και αναλόγως του χαρακτήρα και της ιδιοσυγκρασίας του, δεν έχει τις προτιμήσεις του! Κι αυτές γίνονται απολύτως σεβαστές, εννοείται. Παιχνίδια χωρίς σύνορα, παιδιά χωρίς στερεότυπα, άνθρωποι χωρίς κολλήματα! Venceremos :)