#3.Νομίζω,ότι δε σου καίγεται καρφί για την αδερφή σου.Κάπου σκέφτεσαι,ότι ίσως δεν είναι και πολύ σωστό.Αλλά γιατί,μωρέ;Σιγά.Δεν μπορούμε να είμαστε ανώτεροι άνθρωποι,πολιτισμένοι;Τι με νοιάζει τι είχαν αυτοί μεταξύ τους;Νιώθεις κάποιες τύψεις,βρίσκεις και το άλλοθι.Θα το καταλάβαινα,να προσπαθούσες να ξεχωρίσεις τα συναισθήματα σου,να κρατήσεις μια ισορροπία ανάμεσα στους δύο,αν αυτός ο άνθρωπος ήταν πολύ σημαντικός για σένα.Όμως είναι ο φίλος του φίλου σου και δεν είσαι καν υποχρεωμένη να τον συναναστραφείς σε επίπεδο παρέας.Ζει στο εξωτερικό.Δεν είναι ότι τον πετυχαίνεις κάθε μέρα,ότι αφού δεν μπορείς να τον αποφύγεις,πρέπει να είσαι τουλάχιστον τυπική,για να μη φέρεις σε δύσκολη θέση το σύντροφο σου πχ.Κι επανέρχομαι στην πρώτη πρόταση.Δε σου καίγεται καρφί για την αδερφή σου.Δε σε άγγιξε,ότι αυτός ο άνθρωπος απλά την παράτησε μια ωραία πρωία (καλά μπορεί να ήταν και βράδυ).Σαν να συνέβη στην άγνωστη Χ.Και δεν τον ανέχτηκες απλά,γιατί οκ δεν μπορούμε να εξαφανίσουμε και τους ανθρώπους,αλλά επεδίωξες να διατηρήσεις αυτή τη σχέση.Εκτός κι αν κάπου μέσα σου χαίρεσαι,που εσύ είσαι ακόμα κοντά του κι η αδερφή σου όχι πια.