When you have eliminated the impossible whatever remains -however improbably- must be the truth. Aς δούμε:1.Το εισιτήριο ήταν κάπου πάνω σου (μέσα στο σουτιέν; μου συμβαίνει συνέχεια. Ή σε μπότα/παπούτσι; ή σε θηκούλα του τσαντακίου και δεν βρισκόταν πάνω στην πρεμούρα του ελεγκτή) και όταν γδύθηκες/άλλαξες τσαντάκι έπεσε και παράπεσε και βρέθηκε στο πάτωμα όταν άλλαξες διαρύθμιση επίπλων ή κατέβασες ρούχα από ψηλό ράφι κλπ. Πολύ συνηθισμένο.2.Ο επιβάτης δεν ήταν ένας οποισδήποτε επιβάτης αλλά κάποιος συνταξιδιώτης του παππού σου (μήπως ταξίδευε τουριστικά με γκρουπ;). Όταν τον ξανάδε μπροστά του του την έδωσε. Αρκετά συνηθισμένο. 3.Λήστεψαν την φίλη σου και φύγαν βολίδα με το μηχανάκι προς Ιεράπετρα όπου και παράτησαν την τσάντα (το κινητό τους ενδιέφερε και πιθανά μετρητά). Η κυρία που την βρήκε τηλεφώνησε άμεσα στην Αστυνομία. Ασυνήθιστο αλλά όχι αδύνατο. Έχω πάθει κάτι παρόμοιο. Για την ιστορία με το μονόπετρο και τις βέρες ενδέχεται α.κάποιο παιδάκι όντως να τα είχε βουτήξει/αλλάξει θέση και η μανούλα του ντροπιάστηκε τόσο που τα αντικατέστησε σε πρώτη ευκαιρία χωρίς να παραδεχτεί τίποταβ.ο σύζυγος έχει χρέη...? Έχει τσεκαριστεί η πέτρα αν εξακολουθεί να είναι μπριγιάν αντίστοιχης καθαρότητας/βάρους; Η αντικατάσταση με ένα ζιρκόν (cubic zirconia) είναι εκθετικά φθηνότερη και δεν "αφήνει ίχνη" (στην όψη μπορεί να είναι το ίδιο)Αν και για να είμαι ειλικρινής την εξήγηση αυτή την καταθέτω με μεγάλο φορτίο ενοχής επειδή μπορεί να ανάψει φωτιές. Όμως επειδή ήδη άλλος σχολιαστής το ανέφερε πριν από μένα με τις βέρες το καταθέτω.