Ποκοπίκε η ιστορία μου είναι σαν της Μίας Ιδέας. Όταν ήμουν ακόμα αρραβωνιασμένος έχασα τη βέρα μου. Έχοντας ήδη φάει όλο το διαμέρισμα που εμένα τότε, για 1 εβδομάδα, και επειδή δεν ήθελα να την αντικαταστήσω για συναισθηματικούς λόγους, έδωσα 200 ευρώ και πήρα ανιχνευτή μετάλλων. Ο οποίος υποτίθεται είχε 3 ρυθμίσεις, για σίδηρο/χρυσό/όλα τα μέταλλα. Αλλά τελικά, με τη ρύθμιση στο χρυσό, βάραγε πάνω από κάθε χάλκινη σωλήνα Άρα, αφού έφαγα κανένα μισάωρο γυρνώντας γύρω γύρω με τον ανιχνευτή να κάνει συνεχώς μπιπ, και μετά άλλο ένα τρίωρο προσπαθώντας να αλλάξω ρυθμίσεις κλπ, τελικά παραδέχτηκα την ήττα μου και πήγα και πήρα άλλη βέρα. (Την οποία δεν φοράω πια, για να μην τη χάσω κι αυτή.) Τον ανιχνευτή δεν τον ξαναχρησιμοποίησα και δεν ξέρω κι αν τον έχω ακόμα, ή αν τον έχασα σε καμία μετακόμιση. Θα του άξιζε πιστεύω.
