Και τώρα βάλε τον εαυτό σου στη θέση του γονέα που δεν τον συμπαθεί το παιδί του και πες μου τι αισθάνεσαι! Χάλια. Έτσι? Προφανώς αυτό είναι ένα κίνητρο (το αβάσταχτο συναισθημα της απόρριψης του ίδιου σου του παιδιού) για να μην είσαι μλκς κολημένος γονέας, να έχεις το μυαλό σου ανοιχτό, να καταλαβαίνεις, να λαμβάνεις υπόψιν την ευτυχία και τα θέλω του παιδιού σου (όσο κι αν διαφωνείς).ΑΛΛΑ μη λέτε τέτοια ελαφρά τη καρδία ρε παιδιά. Είναι πολύ βαριές οι κουβέντες και πολλές φορές αισθάνομαι ότι λέγονται χωρίς πλήρη επίγνωση του τι σημαίνουν!!