Στη χώρα που η θεωρία της κοίλης γης είναι πιο οικεία από αυτήν της σχετικότητας το να θεωρούμε ότι οι πολιτικοί "τα πιάνουν" είναι ελάσσονος σημασίας.Όποιος πριν από κάποια χρόνια πήγαινε σε ένα παζάρι βιβλίου, από αυτά που φυτρώνουν παντού στην Ελλάδα τα καλοκαίρια, μπορούσε από μια επισκόπηση των πωλούμενων τίτλων (ο Καιρός γαρ Εγγύς Ι & ΙΙ, η Θεωρία της Κοίλης Γης, τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών κτλ κτλ), να καταλάβει τί θα ερχόταν. Ο λιακοπουλισμός, επιδοτούμενος από το ξανθό γένος, σε συνδυασμό με το πάθος μας για εύκολη αλλά μυστηριακή και συνωμοσιολογική γνώση, παραμόρφωσε την ελάχιστη λογική που είχαμε.Από τους "αυτόχθονες 'Ελληνες" του σπηλαίου των Πετραλώνων στη λευκή πυραμίδα της Τάκλα Μακάν και από τους ψεκασμούς στις προφητείες διαφόρων ανώνυμων και επώνυμων "γερόντων" η αλήθεια έχει ηττηθεί σε κάθε αναμέτρηση με τη "λογική" μας. Γιατί στη Novartis να ισχύει κάτι άλλο; Σε κάθε περίπτωση το εθνικό μας θυμικό μάς έχει διδάξει πως με μια πορεία, με ένα συλλαλητήριο, μπορούμε να δημιουργήσουμε την εικόνα ότι το ποθούμενο κατέστη πραγματικότητα και να αλληλοσυγχαρούμε ο ένας τον άλλον για τη δυναμικότητα και την αγωνιστικότητά μας. Το Μέγα Πλήθος του Δεκέμβρη, των Αγανακτισμένων, του Όχι, της Μακεδονίας έχει πάντα δίκιο...ΥΓ "Ήταν, γι᾽ αυτό, σε θέση να συγκρατεί τον λαό χωρίς να περιορίζει την ελευθερία του. Δεν παρασυρόταν από τον λαό, αλλά εκείνος τον καθοδηγούσε. Δεν προσπαθούσε ν᾽ αποκτήσει επιρροή με παράνομα μέσα και δεν κολάκευε το πλήθος με ρητορείες, και είχε τόσο μεγάλο κύρος, ώστε μπορούσε να τους εναντιωθεί και να προκαλέσει την οργή τους. Όταν καταλάβαινε ότι οι συμπολίτες του, από υπεροψία, γινόνταν υπερβολικά τολμηροί, ενώ δεν το επιτρέπαν οι περιστάσεις, τους συγκρατούσε φοβίζοντάς τους με τα λόγια του, κι όταν τους έβλεπε φοβισμένους χωρίς λόγο, τους έδινε θάρρος." Θουκυδίδης, Ιστορίαι 26.5.8 - 9