#6Δεν είσαι η μόνη που το νιώθεις. Και πραγματικά είναι τόσο εύκολο να χαθείς ανάμεσα στις πάνες και τις γουλιές γάλα και τα παιδικά τραγουδάκια. Η δική μου λύση είναι να βάζω στόχους, μικρούς κατά κανόνα, και να δουλεύω λίγο-λίγο για να τους φτάσω. Μου πήρε καιρό να χωνέψω ότι δεν θα έχω μεγάλες μονάδες ελεύθερου χρόνου πλέον, και ότι το βράδυ που κοιμάται η μικρή είμαι ήδη χώμα και δεν έχω διάθεση για μεγαλεπήβολα σχέδια. Οπότε ξεκλέβω ένα μισάωρο εδώ, μια ωρίτσα το σαββατοκύριακο, ξυπνάω νωρίτερα για να κάνω ένα μπάνιο με την ησυχία μου. Το μυστικό για μένα είναι να έχω πάντα ένα στόχο ακόμη και για το μισάωρο που γλύτωσα, είτε είναι να διαβάσω το βιβλίο μου, είτε να βάψω τα νύχια μου, είτε να κλείσω εισιτήρια για το θέατρο. Αν καθήσω στην τηλεόραση ή στο FB μετά τσατίζομαι και ξέρω πολύ καλά πως δεν μπορώ να επανακτήσω το χαμένο χρόνο. Το Σ/Κ κυρίως αφιερώνω όσο χρόνο έχω για άσκηση ή για έξοδο με φίλους. Πάντως άσκηση μπορείς να κάνεις και με τα μωρά, πήγαινέ τα μια μακρινή βόλτα με το καρότσι, ή στο πάρκο και περπάτα γρήγορα γύρω γύρω. Αν είσαι στην Αθήνα ενδείκνυται ο Φλοίσβος, το ΚΠΙΣΝ, ο Εθνικός Κήπος - στη Θεσσαλονίκη η προκυμαία - δεν ξέρω σε άλλες πόλεις. Το βασικό είναι να βάζεις στόχους, και να τους πετυχαίνεις. Αυτό θα σου τονώσει την αυτοπεποίθηση και θα καθαρίσει το μυαλό σου. Και χρησιμοποίησε όση βοήθεια έχεις, χωρίς ντροπές, και χωρίς τύψεις. Δεν αναφέρεις σύντροφο, υπάρχει; Είναι κομπάρσος; Αν όχι, είναι ο ρόλος τ@ να αναλαμβάνει τα παιδιά όσο πιο ισότιμα γίνεται. Τα μωρά σου σε θέλουν χαμογελαστή και ευτυχή, όχι δυστυχισμένη δέσμια. Αυτό να θυμάσαι. Κουράγιο!
