είμαι 38... και στα 23 έχασα τον δικό μου μπαμπά... και όταν έφυγε... είχα και γω τον δικό σου θυμό και τα δικά σου παράπονα... δεν ήταν ποτέ παρών στη ζωή μου... ούτε ηθικά ούτε οικονομικά... πάνω κάτω σαν τη δική σου κατάσταση... και ο δικός μου δεν είχε καν φτιάξει τη ζωή του... να πεις ρε παιδί μου... γι αυτό με γράφει...παρόλα αυτά... χρόνια μετά πια... λυπάμαι που δεν του μίλησα ποτέ... δεν του τα είπα όλα αυτά... δεν τον ταρακούνησα δεν του έδειξα τι έχανε... δεν ξέρω αν εσύ το έχεις κάνει... αν τις προσπάθειές σου τις έχεις κάνει... τότε απλά αποστασιοποιήσου και συνέχισε κανονικά... στις σχέσεις που οι μπαμπάδες είναι απόντες... πάντα υπάρχει μία μαμά δίπλα που στηρίζει και αξίζει ούτως η άλλως την αγάπη και για τους δύο γονείς... αν δεν του τα έχεις πει... πες τα... ίσως απλά χρειάζεται ταρακούνημα... όπως και να χει... take care...