@4Δε σου κρύβω πως κάνει λίγο μπαμ ότι δυσκολεύεσαι να πεις όχι στα παιδιά σου, πράγμα εντελώς αναμενόμενο όταν εσύ ως παιδί στερήθηκες, χωρίς να σου έχει δώσει κάποιος μια νορμάλ εξήγηση. Το όχι όμως σώζει τα παιδιά όταν το λες όταν χρειάζεται. Σου το λέει ένα παιδί που δεν το άκουσε ποτέ και έπρεπε να γεράσει για να νιώσει την ελευθερία που σου δίνει η οριοθέτηση, γιατί όταν μας βάζουν όρια, μαθαίνουμε να βάζουμε κι εμείς τα δικά μας απέναντι στους άλλους. Ακριβώς επειδή οι ανάγκες τους είναι πολλές και ποικίλες, για να μην είσαι αυταρχική αλλά δημοκρατική, πρέπει να τους δείξεις ότι ακούς τις ανάγκες τους και μαζί τις βάζετε σε προτεραιότητα, γιατί εκείνες είναι πολύ πιθανό να μη γνωρίζουν με τι κριτήρια βάζουμε προτεραιότητες. Ναι μεν πηγαίνουν γυμνάσιο αλλά, πηγαίνουν γυμνάσιο. Μπερδεύουν τα παιδιά την ανάγκη με την επιθυμία. Αν μεγαλώνεις τα παιδιά λες και είναι ενήλικες που έχουν την ωριμότητα να κρίνουν, να ξεχωρίζουν και να αποφασίζουν, κάνοντας τα να πιστεύουν ότι δεν κάνουν λάθος, μεγαλώνουν και γίνονται αλάθητοι παντογνώστες, γνωστοί και ως οι πιο μπερδεμένοι άνθρωποι. Τώρα εκπαιδεύονται για να είναι έτοιμοι όταν θα πάρουν τον έλεγχο της ζωής τους. Προς το παρόν, εσύ είσαι υπεύθυνη για τα λάθη τους.Θέλεις να τις εκπαιδεύσεις; Δώσε τους τα χρήματα με την οδηγία ότι πρέπει να αγοραστούν Χ δώρα για αυτά τα πρόσωπα, για αυτούς τους λόγους. Όχι απολογητικά. Επεξηγηματικά. Και πήγαινε μαζί κι εσύ. Εξήγησε πότε κάνεις συμβολικά δώρα, ξεμπερδεύεις με ένα δώρο και πότε εσύ αισθάνεσαι την ανάγκη να στερηθείς ώστε να προσφέρεις σε κάποιον ένα ακριβότερο δώρο.Η απλώς ενημερώσε τες για τις αποφάσεις σου, εξηγώντας το σκεπτικό σου. Νομίζω επίσης πως χειρίζεσαι πολύ λάθος το θέμα με τη φιλοξενία και το δώρο. Πρέπει να εξηγήσεις γιατί θεωρείς πρέπον να λάβει δώρο η φίλη, και τη στέλνεις να πάρει ένα και να της το δώσει. Διαφορετικά το αναλαμβάνεις εσύ και το στέλνεις μέσω της κόρης σου, σ'εκείνον που τη φιλοξένησε, όχι στη φίλη της! Πάντως να ξέρεις πως σαν νηστικά κάνουν τα παιδιά που δεν παίρνουν αγάπη, όχι τη μάσκαρα που ζήτησαν. Και δε φαίνεσαι για μαμά τέτοιων παιδιών.:)