Leas μπορεί και να έχουμε συναντηθεί και στο παρελθόν! Πόντια ευχαρίστως να προσπαθήσω να απαντήσω. Φαντάζομαι εννοείς τα εισαγωγικά κειμενάκια που δίνουν ένα σκαρίφημα του κόσμου που θα δει κάποιος στο εκάστοτε μουσείο. Σωστά;Για το Νέο ΜΟυσείο της Ακρόπολης χρειάζεσαι τον Οδηγό του Μουσείου που έχει κείμενα του Παντερμαλή και βρίσκεται εύκολα στο Πωλητήριο σε λογικότατη τιμή. http://www.theacropolismuseum.gr/el/content/trehoyses-proseheis-thematikes-paroysiaseisΓια λοιπά μουσεία νομίζω η προσπάθεια με τα λευκώματα του Latsis Foundation σε ενδιαφέρει. Υπάρχουν σε βιβλιοθήκες και υπάρχουν και κάποια ebooks. http://www.latsis-foundation.org/ell/ekpaidefsi-epistimi-politismos/politismos/o-kyklos-ton-mouseionTώρα ένα βασικό στοιχείο όταν περιπλανιέσαι σε ένα μουσείο είναι να αναγνωρίσεις απευθείας αν το στήσιμο είναι γραμμικό (από το παρελθόν προς το παρόν) ή θεματικό (όλα γύρω από ένα κοινό πυρήνα... ας πούμε Η Μουσική στην Κυκλαδική Ελλάδα ή ο Δρόμος του Κρασιού στα Βυζαντινά Μοναστήρια της Μακεδονίας -τίτλος φανταστικός που θα ήθελα να οργάνωνα χεχε). Αυτό θα στο υποδείξει η ίδια η έκθεση με τον τίτλο της και τον τρόπο που σε κατευθύνει στο χώρο. Αν τώρα μπερδεύεσαι πολύ με τις χρονολογήσεις αρκεί να σου πω ότι δεν χρειάζεται τόσο πολύ μπέρδεμα. Η καλύτερη τομή του χρόνου πίσω είναι αυτή που ακολουθούν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι. Επειδή είπαμε ότι η αρχαιολογία είναι παζλ που του λείπουν κομμάτια και ταυτόχρονα δεν έχουμε αρχική εικόνα για να ανατρέξουμε συνήθως γίνεται το εξής: τριχοτόμηση. Βρίσκουμε ένα σπουδαίο αντικείμενο ή γεγονός; Χρονολογούμε με βάση αυτό σε πριν-σύγχρονο-κατόπιν.Λχ. Πέφτεις πάνω σε ερείπεια ανακτόρων στην Κνωσσό; Παρατηρείς ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο γεωλογικά στρώματα διαφορετικής εποχής με ευρήματα (η χρονολόγηση γίνεται με διάφορες μεθόδους μην σε ζαλίζω τώρα αλλά αρκεί να σου πω ότι μέσα σ'αυτές υπάρχουν και μέθοδοι δανεισμένοι από τις φυσικές επιστήμες που λέγονται "απόλυτης χρονολόγησης" οπότε έχουμε τεκμηριώσεις. Ή έχουμε και τυπολογικές με βάση την κεραμεική που είναι κάτι σαν τα δικά μας πιατοπότηρα κι έτσι υπάρχουν ΑΦΘΟΝΑ παντού απ΄την οποία βγήκε το σύστημα Έβανς-Μαρινάτου που χωρίζει σε Πρωτομινωϊκή-Μεσομινωϊκή-Μεταμινωϊκή κι αυτά καθένα σε Ι-ΙΙ-ΙΙΙ και μετά Ια-Ιβ-Ιγ κλπ κλπ. Πού είσαι Ματζουράνη να μας έβλεπες από μια μεριά...). Υπάρχει λοιπόν ένα πιο εύκολο σύστημα (του Νικόλα του Πλάτωνα): xωρίζουν την εποχή σε Προανακτορική (πριν τα ανάκτορα)-Πρωτοανακτορική (πρώτα ανάκτορα)-Nεοανακτορική (δεύτερα ανάκτορα*) και όσα ευρήματα τυπολογικά εντάσσονται στην καθεμία ομαδοποιούνται. Κι έτσι βλέπεις κι εσύ τα "κοινά" χαρακτηριστικά τους στην έκθεση κατόπιν. *Ενδιάμεσα έγινε ο η έκρηξη κι ο σεισμός του ηφαιστείου της Θήρας και το τσουνάμι έφτασε ως Κρήτη και κατέπεσαν τα ανάκτορα. Τώρα αν ο εκθέτης κάνει μια έκθεση με συγχρονικές αναλογίες μεταξύ τόπων που έχουν κοινό πολιτισμό ανά περίοδο πχ. Θήρα-Κρήτη στην πρώτη Μινωϊκή εποχή θα σου δώσει το γενικότερο πλαίσιο όσον αφορά την πολιτειακή οργάνωση-την καθημερινότητα του εμπορίου/επαγγελμάτων/οικονομίας-τις τέχνες. Γιατί στο τέλος αυτά είναι που σε ενδιαφέρουν για να ψυχανεμιστείς λίγο πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι που άνθρωποι ήταν σαν κι εμάς εδώ που τα λέμε!! (μόνο πολύ πιο μικρόσωμοι)Δεν ξέρω αν βοήθησα. Στην διάθεσή σου για οποιαδήποτε απορία/διευκρίνηση. :)
