#4 Αγαπητή 4, συγγνώμη που θα το πω αλλά καταλαβαίνω γιατί σε ρωτούσαν οι ψυχολόγοι αν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, κυρίως αφού δεν είχατε μια μακροχρόνια συνεργασία. Είσαι 28 χρονων και δεν έχεις πει τίποτα για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής σου και αυτό είναι που σε πνίγει νομίζω, το οτι δεν μπορείς να το πεις και οι άνθρωποι που έχεις γύρω σου να χαρούν για σένα και να είναι στο πλευρό σου και να είσαι πια ελεύθερη. Αυτό που θέλω να πω εγώ είναι πως αν αυτό θέλεις για να είσαι χαρούμενη, πρέπει να το πεις. Την αντιμετώπιση των άλλων δεν μπορείς να την αλλάξεις, θα κάνουν ότι είναι στον χαρακτήρα τους να κάνουν, δεν υπάρχει κάτι που να μπορείς να κάνεις για να τους χειραγωγήσεις για να αντιδράσουν αλλίως. Όμως ακόμα και αυτό είναι μια διαδικασία που χρειάζεται, μέσα από αυτό θα δεις ποια άτομα αξίζουν και θα είναι δίπλα σου και ποίοι δεν χρειάζεται να υπάρχουν στην ζωή σου. Είναι πολύ δύσκολο το ξέρω, αλλά είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις για να ηρεμήσεις απλα επικεντρώσου στον εαυτό σου γίνε εσύ καλά.Βήματα πριν το κανεις: αν δεν είσαι οικονομικά ανεξάρτητη και φοβάσαι τους γονείς σου πριν το κάνεις γίνε, αν μένεις μαζί τους προσπάθησε να φύγεις και όπως είπε η αμπα βρες έναν κύκλο γκέυ να γνωρίσετε κόσμο( βρες ομάδες στο φβ, ομάδες στηριξης κλπ δεν ξέρω αλλά βρες κάτι). Δεν είστε οι μόνες που ειχαν μια τέτοια εμπειρία