Όταν ξεκινούσα τη φοιτητική μου ζωή, κάπου στην κεντρική Ελλάδα και μακρία από το σπίτι μου πριν περίπου μια δεκαετία, τα πράγματα ήταν σαφώς ευκολότερα.. Οι γονείς βοηθούσαν τόσο που μας έμεναν λεφτά, άμα κάναμε καλό κουμάντο, κ καταφέρναμε να πάμε καμιά εκδρομούλα, να κάνουμε ακριβούτσικα δωράκια στις κοπέλες.. Μέχρι που βγήκαμε στον πραγματικό κόσμο και σιγά σιγά (κάποιοι) συνειδητοποιήσαμε τις αδικίες και τις δυσκολίες (ακόμα κ πριν την κρίση). Τώρα τα φοιτητικά μας χρόνια φαντάζουν χλιδή κυριολεκτικά..Μπορεί να περνάς δύσκολα ακόμα κ να υποφέρεις κάποιες στιγμές, όμως βλέπεις την αλήθεια από νωρίς.. Μαθαίνεις τη ζωή όπως είναι κ βρίσκεις την ουσία στα λίγα και απλά πράγματα χωρίς μίζερη διάθεση.. Μπράβο σε σένα κ στους δικούς σου.. Καλή δύναμη κ καλή συνέχεια στον αγώνα σου..!