#2 αγαπητό 2, πρέπει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά προτεραιότητας. Εντάξει η απιστία είναι άσχημο πράγμα, αλλά δεν είναι και το τέλος του κόσμου. Αυτό που θα έπρεπε να αναρωτηθείς είναι το πως δικαιολογείται το οτι ανα τακτα χρονικά διαστήματα σου μίλαγε ασχημα (και ως άνθρωπος που έχει βρεθεί σε τέτοια σχέση ξέρω πόσο άσχημα αισθάνεται κανείς κάθε φορά που ο ανθρωπος που εχει επιλέξει να είναι δίπλα του τον μειώνει). Δίπλα σου πρέπει να έχεις εναν άνθρωπο που σε σέβεται και αυτό δεν φαίνεται στις εύκολες στιγμές σας μόνο αλλά κυρίως στις δύσκολες. Όταν θυμώνει πχ εκεί θα φανεί το πυόν του ανθρώπου, όλοι μας θυμώνουμε αλλά δεν μείωνουμε όλοι τους γύρω μας ή φωνάζουμε κλπ. Εκεί είναι το όλο θέμα, εκεί φαίνεται τι άνθρωπος ειναι ο αλλός. Στην συνέχεια σου φέρονταν έτσι και φλέρταρε με την αλλή και έκανε σεξ και τα πάντα. Και μετά γύρισε γιατί του έλειπε το σίγουρο που του προσφέρεις και στο τέλος αναρωτίεσαι γιατί βρέχει..Να σου κάνω μια ερώτηση που θέλω να σκεφτείς σοβαρά τι προσφέρει αυτός ο άνθρωπος σε αυτή την σχέση.. έκανε προσπάθεια να διορθώσει το οτι εκνευρίζεται και δεν ξέρει τι λέει, ή κάνει πράγματα για να σε ξανακερδίσει, ή για να μην σε έχει σιγουρη, ή για να τον εμπιστευτείς ξανά, να περνάτε καλά, να έρθετε πιο κοντά κλπ κλπ. Μην μένεις μαζί του επειδή ήσασταν τόσα χρόνια μαζί, ενώ βλέπεις σημάδια πως όλο αυτό θα ξαναγίνει κιόλας, κάτσε σκέψου σοβαρά , μην λογοκρίνεις τον εαυτό σου και το προαίσθημα σου και πάρε την απόφαση σου. Αλλά για να πετύχει μια σχέση πρέπει να προσπαθούν και οι δυο.