#2Πολλοί γονείς δεν μπορούν να διαχειριστούν με ψυχραιμία την προσωπική/ερωτική ζωή των παιδιών τους, δεν είναι και παράλογο βέβαια αν μπορείς να μπεις στη θέση τους, οπότε καλό είναι με αυτούς τους γονείς λίγα λόγια και ελάχιστες πληροφορίες. Αν χρειάζεσαι συμβουλή ή μια γνώμη ενός μεγαλύτερου που σε γνωρίζει, ο μπαμπάς σου είναι καταλληλότερος. Με τη μαμά κάνε ένα fade out σ'αυτά τα θέματα. Δε θα σταματήσει ποτέ να φρικάρει, ακόμα κι αν βρεις τον άντρα των ονείρων *της*. Αλήθεια, μόνο σ'αυτό το θέμα φρικάρει;"Η μάνα μου καταφέρνει πάντα να εκνευρίσει το συνομιλητή της και να τον βγάλει εκτός εαυτού. Η οποία όταν φρικάρει είναι πραγματικά ανυπόφορη.""Είναι πάρα πολύ ευαίσθητος και υποφέρει από κρίσεις πανικού. Και δεν αντέχει πραγματικά καθόλου τις εντάσεις." Στο θέμα μας, μιλώντας για τα προσωπικά σου στη μαμά σου, της δίνεις λόγους να φρικάρει και να προκαλεί, έμμεσα ή άμεσα, εντάσεις που αναστατώνουν τον μπαμπά σου. Έχει τύχει να δεις κάποιον πανικόβλητο να φωνάζει στους άλλους, μη πανικοβλημένους "μην αγχώνεστε, όλα καλά, μη λιποθυμήσετε, όλα είναι υπό έλεγχο". Δεν βλέπει ότι οι υπόλοιποι είναι κουλ. Βασικά, δεν βλέπει τίποτα γιατί είναι θολωμένος από το δικό του άγχος.Στην ηλικία που βρίσκεσαι είναι πολύ φυσιολογικό να προβληματίζεται κανείς και να αναθεωρεί τις σχέσεις του. Δοκίμασε να έρθεις ακόμα πιο κοντά με τον μπαμπά σου, όχι μόνο μιλώντας για τις σχέσεις σου, γενικότερα, να περνάτε χρόνο μαζί οι δυο σας σε κάθε ευκαιρία, θα νιώσετε πολύ όμορφα και οι δυο.