Πόσο εύστοχα όσα έγραψες. Θα συμπληρώσω ότι λογικά αγαπητή 6 δεν έχεις αρκετή εμπειρία από σχέσεις και σε ενοχλεί η σκέψη 'μα πώς γίνεται να μη με θέλει;', έρχεται ο εγωισμός και αναγκη επιβεβαίωσης. Και ποιος δεν το χει παθει...Ίσως και το γεγονός ότι τον θες διακαως να πηγάζει από το ότι το βλέπεις σαν προκληση. Το θέμα είναι να αναρωτηθείς αν αξίζει να περάσεις τόσο δράμα για αυτο το 'θαύμα'. Η ζωή συνεχίζεται. Και πόσο κελεπούρι είναι πια που σε έχει κάνει να υπεραναλυεις τα πάντα και να φοβάσαι, λες και απενεργοποιεις βόμβα; Η απόρριψη πονάει γιατί μας ρίχνει την αυτοεκτιμηση, αφού εξυψωνουμε μαγεμένοι τον άλλο. Μέχρι να πούμε ένα "εσύ χάνεις!" και να πάμε παρακατω που με τα χρόνια γίνεται πιο εύκολο.