#7Οι πράξεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν δε μας χαρακτηρίζουν απαραίτητα σαν ανθρώπους στο σύνολό μας. Ούτε οι καλές ούτε οι κακές. Εξαρτάται υπο τι συνθήκες έγιναν κι όχι μόνο αυτό. Ακόμα κι αν τις στηριζαμε οταν τις κάναμε δεν παυουν να ανήκουν στο παρελθόν, κι από τότε αρκετά μπορεί να έχουν αλλάξει. Μετάνοια, αλλαγη τρόπου σκέψης, αλλαγη αναγκών κι ενα σωρό άλλα. Αυτο οδηγεί στο συμπέρασμα οτι είναι ενα ζήτημα πολυπαραγοντικό και σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να βγάλουμε κανόνα που να εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις. Πολλοί μπορεί να είναι από φύση πιστοί και μονογαμικοί, αλλά υπο συνθήκες να απατησαν κάποτε, αλλά και άλλοι να το ειχαν στο τσεπάκι τους και κάποια στιγμή να τους γύρισε τελείως με αφορμή έναν άνθρωπο ή μια αλλη φαση ζωής. Δυστυχώς δε μπορείς να γλιτώσες ολη τη δουλειά που χρειάζεται να κάνεις εσύ για να αξιολογήσεις έναν άνθρωπο γιατί μου φάνηκε πως αυτό που ζητας για μελλοντική χρήση οπως λες, είναι ένας μαγικός κανόνας που θα σε κάνει σαν σε καστινγκ να περνάς μπροστά απο ανθρώπους χωρίς να τούς ξέρεις και να λες χμμμ εσύ κάνεις, εσύ όχι. Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Κι ευτυχώς δηλαδή γιατί αν ήταν, κάτι μου λέει πως όλοι θα απορριπτόμασταν εξαιτίας καποιας παρελθοντικης μας πράξης που θα ακουγόταν μεμπτή στους άλλους σαν σκέτη πληροφορία χωρίς συμφραζόμενα.Τέλος, θαρρώ στα ελληνικά τους λέμε άπιστους. Σκληρό;