Στο The Fire from Within του Kαστανέντα αναφέρεται η διαδικασία με τις δυνάμεις που λειτουργούν σε ένα άλλο παράλληλο κόσμο με διάμεσο με τον δικό μας κόσμο τους καθρέφτες. Η ερώτηση 5 της 12.12.17 αναφερόταν σε ένα "όνειρο" με reality check το κατά πόσον το δάχτυλό της πέρναγε μέσα από τον καθρέφτη. Φυσικά το ότι οι καθρέφτες θεωρούνται ως διάμεσος μεταξύ κόσμων δεν είναι καμμιά καινούργια εφεύρεση του Καστανέντα. Υπάρχει από παλαιοτάτων καθώς η αντανάκλαση του εαυτού φέρει μέσα τις προλήψεις και δεισιδαιμονίες (ας θυμηθούμε την ιστορία του Νάρκισσου ή την Αλίκη μέσα από τον Καθρέφτη). Για τον λόγο αυτό όταν πεθαίνει κάποιος κι έχει "αγρύπνια" κάποιο σπίτι καλύπτουν τους καθρέφτες. Για να μην διαταραχθεί το πέρασμα στον άλλο κόσμο ή έρθουν μορφές νεκρών στον εδώ κόσμο...Θυμίζω και την ψυχαναλυτική θεωρία του Λακάν για το παιδικό στάδιο του καθρέφτη που το νήπιο μαθαίνει να διαχωρίζει το είδωλο από τον πραγματικό εαυτό του. Κάτι που είναι μοναδικά ανθρώπινο. Το είδωλο και το ιδέσθαι (μαζί με την σκιά και το διπλότυπο-το doppelganger) είναι βαριά φορτισμένες έννοιες. Ακόμα και στην pop culture όπως στο θρίλερ Prince of Darkness με τον Alice Cooper ο καθρέφτης είναι ο σύνδεσμος με τον άλλο κόσμο. Και στον Harry Poter επίσης! Οι βρυκόλακες δεν έχουν υποτίθεται είδωλο στον καθρέφτη και...ουκ έστιν τέλος!