Μόλις διάβασα ένα άρθρο για την Ειρήνη Κατσοτουρχη, την κάτοικο της Κιναρου. Είναι η γυναίκα που έψαχνε μέσα στο σκοτάδι να βοηθήσει τα τρία παιδιά που έπεσαν με το ελικόπτερο. Η παρουσία της εκεί είναι απαραίτητη για τον καθορισμό των συνόρων της χώρας μας. Η εγκατάσταση σε αυτά τα νησιά θα έπρεπε να διευκολύνεται και να πριμοδοτείται. Της κόβουν το επίδομα της και της ζητάνε μίσθωμα για τις βοσκοτόπια της. Βοσκοτόπια για τα ζώα της, Θερμοπυλες για όλους εμάς. Λοιπόν, καμμία κυβέρνηση όχι μόνο στην Ελλάδα, πουθενά στον κόσμο, δεν έχει υπάρξει τόσο je m’en fous στο θέμα των συνόρων και της εθνικής κυριαρχίας. Συμφωνώ απόλυτα, η ενότητα είναι το ζητούμενο. Και όχι μόνο για την αντιμετώπιση μια κρίσης. Για κάθε περίσταση, για να έχουμε το δικαίωμα να λεγομαστε πολιτισμένοι. Αν υπάρχει σκόνη στο πάτωμα ναι, για την ώρα την κρύβουμε κάτω από το χαλάκι. Αν όμως κάποιος έχει αδειάσει μια καρότσα χώμα στο σαλόνι οι χαμηλοί τόνοι λίγο θα βελτιώσουν την κατάσταση.