#7.Μια μαλαγανιά την έχει ο πιτσιρικάς.Αλλά αυτά τα κόλπα είναι φτηνά και παμπάλαια.Τα θυμάμαι κι εγώ απ'την εποχή,που ήμουν μικρό κορίτσι κάποτε και μοίραζα τα παστάκια στα εγκαίνια του Παρθενώνα.Παπάτζες από καταβολής κόσμου,αλλά βρίσκουν διαχρονικά ακροατήριο.Παραδέχομαι,ότι δεν είμαι τέλειος,αλλά εσύ είσαι τόσο σπουδαία,που θα με αλλάξεις.Σε χρειάζομαι στη ζωή μου,για να γίνω καλύτερος άνθρωπος.Με δυο λόγια προσπαθώ να σε κάνω να νιώσεις σημαντική και ξεχωριστή,για να με ανέχεσαι.Ακόμα δε βγήκε απ'το αυγό κι έχει έναν εγωισμό δυο μέτρα μπόι το πόκεμον.Και το λέω αυτό,γιατί κάποιοι άνθρωποι σαν τον νεαρό,θεωρούν δεδομένο,ότι οι άλλοι έχουν ανάγκη την αναγνώριση της αξίας τους από εκείνους.Εσύ αλήθεια την έχεις;Και μετράει τόσο πολύ,ώστε να αναλάβεις το ρόλο παιδαγωγού/γραμματέως/ερωμένης;Να τον συμμαζεύεις και να τον ανακουφίζεις,όταν θέλει να ξαποστάσει κατάκοπος (έλα,για να γελάσουμε τα λέω αυτά) από την πολυτάραχη,ενδιαφέρουσα ζωή του και τις πολιτικές του μάχες;Ομολογώ,ότι με συγκινούν αυτά τα τρελόπαιδα (κάθε ηλικίας).Θέλω να τους αγοράσω παγωτό.Και να τα στείλω στη μαμά τους μετά.
