#2Συμφωνώ μαζί σου απεριόριστα. Για την ακρίβεια, αυτό που λέω εγώ στους δικούς μου ανθρώπους είναι ότι δε δέχομαι να ακυρώσω τις μέχρι τώρα επιλογές μου επειδή δε με οδήγησαν στην πεπατημένη, όπως επίσης ότι δε γίνεται όλοι οι άνθρωποι να θέλουν τα ίδια πράγματα. Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι πως όταν εξηγώ ήρεμα τους λόγους για τους οποίους δε με ενδιαφέρει τουλάχιστον στην παρούσα φάση ο γάμος και η τεκνοποίηση οι αντιδράσεις είναι σαφώς πιο ήπιες από τις φορές που αντέδρασα πιο απότομα. Είναι αυτό που επαναλαμβάνει συνεχώς και η Λένα εδώ στη σελίδα, όσο πιο σίγουρος είναι κάποιος για τις επιλογές του τόσο λιγότερο ασχολείται και ο περίγυρός του με αυτές. Από κει και πέρα, είναι αδύνατον να περιμένεις να τους πείσεις όλους για την ορθότητα των δικών σου επιλογών, αν επιλέξεις το δύσκολο δρόμο βρες μια ατάκα ως απάντηση που θα αποτρέπει περαιτέρω ερωτήσεις για την προσωπική σου ζωή. Η σημερινή εποχή απαιτεί πολλές αναπροσαρμογές σε απαιτήσεις, προσδοκίες και όνειρα, άλλοι άνθρωποι το χειρίζονται καλύτερα και άλλοι χειρότερα. Μην απορείς με τους φίλους που παντρεύονται γιατί πιθανόν να ψάχνουν μια σταθερότητα που τους λείπει από τον επαγγελματικό τομέα, την οποία εσύ λες πως απολαμβάνεις, και μην περιμένεις να καταλάβουν απαραίτητα και τη δική σου στάση. Μέρα που φεύγει δεν ξανάρχεται, το σημαντικότερο ζήτημα είναι να είσαι εσύ καλά με τις επιλογές σου :)
