Εφόσον προτείνετε ότι η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα κάνει καλό στα δημόσια (σαν να λέμε "το αυτοκίνητό μου χάλασε, θα πάω να πάρω ένα καινούργιο και το παλιό θα φτιάξει μόνο του από φιλότιμο), σημαίνει ότι έχετε εντοπίσει το πρόβλημα στην έλλειψη κινήτρου εκ μέρους των δημόσιων. Συνεπώς υπονοείτε ότι οι συνθήκες υπάρχουν (χρηματοδότηση, σταθερό νομικό πλαίσιο κτλ) και απλά η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι νωθρή. Οπότε να σας θέσω το εξής ερώτημα: εάν εγώ σε λίγα χρόνια που θα έχω το διδακτορικό μου και θα έχω φιλοδοξίες, στείλω ένα proposal στο κράτος για να με χρηματοδοτήσει να στήσω ένα εργαστήριο, να πάρω φοιτητές κτλ (με άλλα λόγια άμα δείξω ότι δεν είμαι νωθρός) πιστεύετε ότι θα πάρω χρήματα για έρευνα; Προφανώς όχι. Γιατί; Γιατί απλούστατα η άρχουσα τάξη δεν ενδιαφέρεται για τα δημόσια πανεπιστήμια, όπως δεν ενδιαφέρεται και για οτιδήποτε άλλο δημόσιο εξάλλου. Άρα όσα ιδιωτικά ιδρύματα και να ιδρυθούν, τα δημόσια δεν πρόκειται να φτιάξουν, όπως αντίστοιχα δεν έφτιαξαν τα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία. Προσωπικά δε με ενοχλεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Με ενοχλεί η παπαγαλία της πλήρως αβάσιμης ιδέας ότι η ίδρυση των ιδιωτικών θα βοηθήσει τα δημόσια. Και παρεμπιπτόντως, ανταγωνισμός υπάρχει ήδη, διότι έρευνα λαμβάνει χώρα παγκοσμίως και δημοσιεύεται σε διεθνή περιοδικά.